ALL RIGHTS RESERVED - Each individual poem is copyrighted - Tous droits réservés
TUTTI I DIRITTI RISERVATI. Il copyright di ogni poesia appartiene ad ogni singolo autore
The poems are published in order of arrival
Poesie pubblicate in ordine di arrivo
Les poèmes sont publiés par ordre d'arrivée
pencil sketch in the technique for engraving
_________________________________
“The Raging Moon”
Dedicated to Dylan Thomas Day 2024
The moon is raging in your eyes
it brings you to tears, and cries
as life is not always gentle
parting is to hard to handle.
“Though lovers be lost love shall not”
It might be a calming thought
but it still brings my throat to a knot
to know that fate can’t be neither changed nor bought…
The poets words can survive eternity
even if pain will keep lovers apart
grief will always stur the pen of the heart
and death might be vanished by poetry!
Xanthi Hondrou-Hill
#dylanday
Xanthi Hondrou-Hill is a Greek poetess who gained her education in Stuttgart, Germany, studying German Literature and Linguistics, Journalism and
Public Relations Management. She has worked as a professor for German, English and Greek, journalist, public relations manager and translator for poetry. She has also worked as Public Relations
Manager organizing many poetry events, in cooperation with local municipality, archaeological secretary of the Prefecture of Imathias. In the past she worked for the Greek General Consulate in
Stuttgart designing, organizing and executing multi-level events for campaigns to improve the Greek fame in Germany.
Σεισμοπαθής σελήνη
Σαλίγκαρος Φωτός. Ανεξίτηλος σκαφτιάς
Περίμετρος σκιάς σεισμοπαθούς σελήνης,
Ανάδελφο φεγγάρι που απέμεινε
Στού μονάκριβου Ήλιου την αποκοτιά
Να βλέπουν τα δέντρα να ψηλώνουν
Και να τα φιλοδωρεί με χάδι υγρό...
Ανυπέρβλητες μουσικές ξεδοντιασμένων χαύνων...
*
Βλέπω ακόμη το φεγγάρι να γαυγίζει
Και στη χάση του απολησμονιέμαι
Μετρώντας ανάποδα
Τις μέρες που μας απομένουν
Να ζήσουμε… Βλέπω ακόμη τη σελήνη
Να γεμίζει και στη χάση της
Αποξεχνιέμαι κραταιός
Τών αναμνήσεων μάστορας.
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
#dylanday
Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε το 1962 στην Καλαμάτα κι από το 1977 ζει στην Αθήνα. Συγγραφέας 45 εκδοθέντων βιβλίων, κριτικός θεάτρου και βιβλιοκριτικός. Αριστούχος διδάκτωρ τού Τμήματος Μετάφρασης και Διερμηνείας τού Ιονίου Πανεπιστημίου (2019). Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός τού Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1985), αριστούχος τού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών (1994) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος θεατρολογίας τού γαλλικού Πανεπιστημίου Paris III - La nouvelle Sorbonne (D.E.A. Etudes Théâtrales). Μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΕΚΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Δίδαξε το 2020 και το 2021 θεατρική κριτική στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει πολιτιστική διαχείριση, καθώς και διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Εμπνεύστηκε, συντόνισε και καθιέρωσε το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ που συνεχίζει αδιάλειπτα τις εργασίες του από το 2022. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και σε πάμπολλα λογοτεχνικά περιοδικά. Θεατρικά του έργα με αρχαιοελληνικά θέματα και για την Κρίση έχουν παρασταθεί σε θέατρα τής Ελλάδας και του εξωτερικού.
Web-site: https://konstantinosbouras.gr
__________________________
Ά(γ)νοια
Ημέρα ανοιξιάτικη
Μια νύχτα χαλαρή...
Σύννεφο ράθυμα διασχίζει τον αγέρα
Λειψό φεγγάρι αχνοφέγγει κουρασμένα
Γέρικο δέντρο απλώνει τα κλαδιά του
Κύκνος λευκός σαν τον κόρακα καγχάζει
Λίγο βαστάει η ξαστεριά...
Αντάρα αλύπητα θολώνει το μυαλό σου
Μες στο σκοτάδι κάποιο φως αναζητάς
Χέρι με χέρι η απελπισία και η ελπίδα
Θα ισορροπήσουνε τ' αντίθετα θαρρείς...
Ή μες στην ά(γ)νοια θα βουλιάξει η ψυχή σου;
Ο εικαστικός-ποιητής-ερευνητής Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ, του Pen Greece, των Poets of the Planet και της Θεοσοφικής Εταιρείας.
#dylanday
@konmark's link in bio | Instagram and socials | Linktree
Για ένα ηλιοβασίλεμα
Ζούμε για ένα ηλιοβασίλεμα
κι ένα ουράνιο τόξο
μετά από ανοιξιάτικη βροχή
Ζούμε για μια συγγνώμη
που δεν προλάβαμε να πούμε
και για τις λίγες στιγμές
που νιώθουμε αθάνατοι
Ζούμε για ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι
και τη μυρωδιά της νοτισμένης γης
Ζούμε για να δούμε
τις πληγές μας να κλείνουν
και να αναγνωρίσουμε τα ίχνη μας
πάνω στο μονοπάτι
που διαλέξαμε να διαβούμε
Ζούμε για να δούμε τα χιόνια να λιώνουν
και να γίνονται ποτάμι
που κολυμπούν τα παιδιά
Ζούμε για να ακούσουμε
τις λίγες εκείνες λέξεις
που μιλάνε στην καρδιά μας
Ζούμε για να δούμε τη ζωή μας
να αποτυπώνεται σε έναν στίχο
έτσι που να πούμε ότι άξιζε τελικά η ζωή
Νίκος Σουβατζής
#dylanday
Ο Νίκος Σουβατζής γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1977. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί ως συντάκτης σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα. Ασχολείται με την πεζογραφία και την ποίηση. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Έχει εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο Αναχώρηση και τις ποιητικές συλλογές Χειμερινή ισημερία (2016) και Ανατολική περίπολος (Ηδυέπεια, 2021).
Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/suvatzis-nikos
Nikos Souvatzis was born in Berlin in 1977. He is a graduate of the Department of Philosophy, Pedagogy and Psychology of the University of Athens. He has worked as an editor in print and online media. He deals with prose and poetry. His poems have been translated into Spanish, French and English and have been published in literary journals and anthologies. He has published a collection of short stories entitled Departure and the poetry collections Winter Equinox (2016) and Eastern Patrol (Idypeia, 2021).
Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/suvatzis-nikos
ΠΡΟΣΜΟΝΗ
΄Ηρθε στις κορυφογραμμές το σούρουπο.
Γράμματα χαράζει στο δέρμα μου
Τούτη η γενέθλια στιγμή της νύχτας
Καθώς σε περιμένω, καλό μου φεγγάρι.
Περιμένω να περάσεις το βουνό,
Του ασημιού σου τον ήχο να ακούσω
Καθώς το σκότος σπάζεις θρυμματίζοντας λέξεις.
Σε περιμένω, καλό μου φεγγάρι
Να ψιθυρίσεις μες στη μνήμη ποταμό
Πως γίνομαι νερό και βράχος.
Πυκνώνει το σούρουπο. Δεν έχει πλέον τέλος
Μήτε αρχή η νύχτα μου
Μήτε σταματημό ο ποταμός
Ώσπου να ρθεις εσύ, καλό μου φεγγάρι.
Να γεμίσεις το τραπέζι μου σπασμένους ψίθυρους
Τσακισμένες λέξεις σπόρους της αυγής,
Να βλαστήσουν απολιθωμένα δάση του ουρανού
Να γεννηθούν οι φυλλωσιές των άστρων.
Μαρία Χουρδάκη
#dylanday
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Χουρδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Κοινωνιολογία και ζει στην Αθήνα. Είναι ποιήτρια, πεζογράφος και φωτογράφος. Έχει εκδώσει ιστορικό μυθιστόρημα, μοντέρνα ποίηση και επίσης μια συλλογή από χαϊκού.
ΞΑΝΘΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Ξανθό φεγγάρι
πρώτο ταξίδι λύπης
κάποιας αγάπης
Ξανθό φεγγάρι
πρώτο ταξίδι χαράς
κάποιας αγάπης
Ξανθό φεγγάρι
στη λάμψη σου αγρυπνούν
οι αγάπες μας
Ξανθό φεγγάρι
πλέω στην ερημιά σου
μάτια χάλκινα
Ξανθό φεγγάρι
πλέω στη συντροφιά σου
μάτια χρυσαφιά
Ξανθό φεγγάρι
στη σκιά σου κοιμούνται
οι αγάπες μας
Λόπη Ρωμανά
#dylanday
Βιογραφικό:
Η Λόπη Ρωμανά ζει στην Αθήνα. Το βιβλίο της «Σαωκίς» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εξάντας. Η ποιητικής της συλλογή «Ηλιοστάσιο» κυκλοφορεί ελεύθερα (www.openbook.gr). Συμμετείχε στην συλλογή διηγημάτων «1922-2022 ξεριζωμός και προσφυγιά» του λογοτεχνικού διαγωνισμού Pen Greece.
ΦΕΓΓΑΡΙ
Κι απόψε ψάχνει το φεγγάρι
ένα χαμόγελο της γης
μες στον καθρέφτη της ψυχής του.
Ακόμη ψάχνει μια γαλήνια γωνιά
να ακουμπήσει τις αχτίδες του
μα βρίσκει μόνο πόνο κι αίμα.
Οι αχτίδες τότε δάκρυα κόκκινα
κυλάνε στην καρδιά των αστεριών.
Κι εσύ να ψάχνεις πάντα λάμψεις
σ’ αυτό τον μαύρο, ματωμένο ουρανό.
#dylanday
Η Ξανθή Κουτσογιάννη (γεν.Λαμία), πολιτισμολόγος, εργάσθηκε είκοσι επτά έτη ως ταξινόμος στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της γενέτειράς της. Εξέδωσε πέντε ποιητικές συλλογές. Mέλος του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός”, της Ε.Ε.Λ, της Π.Ε.Λ. και της PEN Greece.
Mēn
I've been watching her endlessly
defiantly bright in her blue dress
gazing into my darkness
measuring my topography
analyzing my stereotypical images
my absence irritates her
she marks me with messages
dedicates her music to me
sends delegates
just for a view a glance
keeps me in bondage
I'll be there around her always
at a detailed distance
I think that if I ever touched her
she would crumble
so sad and beautiful
so tremendously like a dream*
*Quote from the poem “Clown In The Moon” by Dylan Thomas
Evangelos Drosos
#dylanday
Evangelos Drosos has published three collections of poetry. His poems have been awarded in national poetry competitions, included in poetry anthologies and published in print and electronic literary magazines. In 2021 he was shortlisted for the Mediterranean Poetry Prize.
Αντικαθρέφτισμα
Νυχτοπεταλούδες πολιορκούν το φεγγάρι
χαράζοντας του Κρόνου τα ζηλευτά δαχτυλίδια,
προσφυγικές ασημένιες φλόγες που ωρύονται
το φως να μην σβήσει ποτέ δρομολογούν.
Δολιοφθόροι ψαράδες πετούν σιδερένιες πετονιές,
ορέγονται με τα μαχαίρια ακονισμένα,
τα σάλια να τρέχουν από στομάχια παραφουσκωμένα
και δόλωμα ξεριζωμένες καρδιές που ακόμη χτυπούν.
Και κάπου πιο κάτω στη λυπημένη γη
σκουλήκια σκάβουν τρύπες βαθιές, ονειρικές,
κρύβοντας τα κενά σώματα,
ρίχνοντας χώμα στις ντροπές.
Όμορφες επαναστάσεις καθρεπτίζονται στο φεγγάρι
ενώ εδώ, μονάχα οι αλυσίδες ηχούν πια.
Μαντώ Μάκκα
#dylanday
Η Μαντώ Μάκκα γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει εργαστεί ως Καθηγήτρια Αγγλικών και ως
διαχειρίστρια διαδικτυακών εφημερίδων. Παράλληλα ζωγραφίζει και κατασκευάζει
κοσμήματα από πέτρα. Είναι μέλος της Επιτροπής Γυναικών Συγγραφέων και της Επιτροπής
Μετάφρασης & Γλωσσικών Δικαιωμάτων του Pen Greece. Τα βιβλία της «Όταν η ζωή σου
δίνει λεμόνια» & «Αγκούσα» κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Νίκας .
FB: Μαντώ Μάκκα / mandomakkawriter
Instagram: mando_mak
ΦΕΓΓΑΡΙ
Λένε γι' αυτό πολλά.
Είναι φορές που γίνεται στη χάση του αψύ.
Τσαλαβουτάει τότε σε λάσπες και παλιόνερα -θαρρείς θα λάμψει σ' ένα φόνο.
Μετά φουσκώνει από το αίμα και παραληρεί.
Γλιστράει στα ξεροπήγαδα με αγωνία διψασμένου.
Κι όταν, όταν είν' έτοιμο να κλάψει πια απ' την ανυδρία, τότε-τότε ακριβώς περνάει μπροστά του ένας ίσκιος θηλυκός, ας πούμε μια Μαρία. Ευθύς βουτάει μες στους πλοκάμους της και
χαίρεται αχ, πόσο χαίρεται τη φύση του την αγορίστικη.
*
Άλλες πάλι φορές-παιδάκι-κρύβεται μες στα φυλλώματα απ' τα πλατάνια του Βαν Γκογκ. Χαζεύει εκεί κρυφά ένα ζευγαράκι-του δίνει αυτή μια τούφα απ' τα μαλλιά της κι αυτός βάζει το χέρι του στο απαλό
της στήθος-και καίει και κοκκινίζει σαν τους βλέπει κι όσο τους βλέπει τόσο καίει και κοκκινίζει.
Ρουφάει νερό από πηγές στα Ιμαλάια κι όλο δροσίζεται και όλο αφρατεύει. Ωσότου γίνεται σαν φουσκωμένη λειτουργιά, παρηγοριά στον άστεγο, στην πόρνη, στον ξενύχτη.
Τότε-στη γέμιση-είναι το πιο επικίνδυνο, που βγάζει λύκους απ' τον άνθρωπο-μπορεί και Τρίτωνες απ' τα βαθιά της θάλασσας.
Λένε πως γίνεται ασημένιο τάλιρο για να πληρώνεται ο βαρκάρης στον Αχέροντα, λένε πως γίνεται ευχή στον πάτο της Φοντάνα.
Λένε για αυτό πολλά.
Σοφία Ελευθερίου
#dylanday
Βιογραφικό σημείωμα Σοφίας Ελευθερίου
Η Σοφία Ελευθερίου είναι Διδάκτορας Χημείας. Εργάζεται σε φαρμακευτική εταιρεία. Ποιήματα και διηγήματα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε
συλλογικές εκδόσεις βιβλίων. Το μάτι της βελόνας και άλλες ιστορίες (Ενύπνιο, 2023) είναι το πρώτο της βιβλίο.
1) Απάντηση στα λόγια του ποιητή:
Το κτήνος
Για μια στιγμή
–μόνο μια στιγμή–
τολμά και να σκεφτεί πως η ζωή ίσως και να ’χει νόημα κι αξία.
Τόσο η δική του όσο και των άλλων…
Πέπλα αραχνοΰφαντα στο βάθος συγκρατούνε
τα γαλάζια τ’ ουρανού,
που αδημονούν να ξεχυθούν από ψηλά
να καταπνίξουνε τους πάντες.
Ρυθμική ακούγεται της θάλασσας η ανάσα
και το αγκομαχητό του κύματος
καθώς το σκίζουνε βαρκάκια ηδονικά, στα μακρινά.
Είν’ η ώρα που δειλιάζει ο ήλιος,
και τρέχει να κρυφτεί πίσω απ’ τα στήθια των βουνών.
Τελικά, ένα απόγευμα στην θάλασσα
δεν είναι και τόσο κακό…
Το αεράκι δροσίζει το κτήνος
κι έρχεται η στιγμή που μένει μόνο του·
μονάχο με τον άγγελο μέσα του που πασχίζει
να σκαρφαλώσει από τα έγκατα και να ελευθερωθεί.
*
2) Κάτι σχετικό με το φεγγάρι
Φεγγάρι Προβολέας
Μέσα στης νύχτας τη σιωπή,
φέγγει φεγγάρι προβολέας.
Ασήμι φως πετάει στη Γη,
κάθε ζωής υποβολέας.
Τα βράδια με πανσέληνο
να πίνω απ’ την κανάτα..
Να δροσιστώ, να λυτρωθώ
να ξεχαστώ, να μη μεθώ
απ’ το φαρμάκι της ζωής·
να ξεχαστώ, ν’ αδιαφορώ
να μη θυμάμαι, να ξεχνώ
πως είμ’ απλά ανεπαρκής.
Ετούτη τη ζεστή βραδιά,
κάποιοι υπάρχουν σε ταράτσες
που με παιδιά και με σκυλιά
ζούνε ζωές ζωή γεμάτες.
Να ξεχαστώ, ν’ αδιαφορώ
που αντί για γάλα ήπια φαρμάκι·
με μνήμες μου πεθαίνοντας,
ν’ ακούω Κραουνάκη.
Ονούφριος Ντοβλέτης
#dylanday
Ο Ονούφριος Ντοβλέτης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Είναι ηθοποιός,
ξεναγός και συγγραφέας. Μέχρι τώρα έχει εκδώσει τις συλλογές Ένας νέος
δίχως νέα και Θάνατος στην Ελλάδα.
Φεγγάρι
Στου φεγγαριού την λεωφόρο
τα όνειρα βαδίζουν μόνα
ουρλιάζει έν΄ ασθενοφόρο
μες στης καρδιάς μου τον χειμώνα
Του φεγγαριού στάζει το αίμα
Στο φως του βλέπω την Ηλέκτρα
φέγγει η εκδίκηση στο βλέμμα
βέλη – φαρμάκι στη φαρέτρα
Στου φεγγαριού σου τη σαγήνη
γεννήθηκαν οι άγριοι πόθοι
ξύπνησε του κορμιού η μνήμη
δεύτερη φύση μου σε νοιώθει
Κόκκινο μάτι το φεγγάρι
Όλα τ΄ ανθρώπινα τα βλέπει
κι αυτόν τον μαύρο καβαλάρη
κάτω απ΄ τ΄ ουρανού τη σκέπη
#dylanday
Πόπη Παντελάκη
Γεννήθηκα στην Αθήνα Σπούδασα Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Εργάστηκα σε Δημόσια και Ιδιωτικά σχολεία . Έχω εκδόσει την ποιητική συλλογή Παραδείσια πουλιά στο καπέλο μου και ετοιμάζω την δεύτερη με τίτλο η Ένδον χώρα . Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί
Without maps
The moon turned pale
At the sight of your mind
As if it wanted
In our sun
To cast its shadow
Telling lies of life
Wanting with nightmares
To run
To the end
Of our love
Without maps
Dimitris P. Kraniotis, Greece
#dylanday
Dimitris P. Kraniotis is a Greek poet and medical doctor (internist). He studied Medicine at the Aristotle University of Thessaloniki and lives in Larissa (Greece). He is the author of 10 poetry books. His poems have been translated into 36 languages and he participated in International Poetry Festivals. He is Doctor of Literature, Academician in Italy, President of the 22nd World Congress of Poets (UPLI), President of the World Poets Society (WPS) & Chairman of the Writers for Peace Committee of PEN Greece. His official website: http://www.dimitriskraniotis.com
ΛΑΨΑΡΝΙΩΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Γαλάζιο Λαψαρνιώτικο της νιότης μου φεγγάρι
ξεπρόβαλες ολόφωτο με χάρη κι ομορφιά
ως πέζευες στ’ αλώνι μας σου κράταγα λυχνάρι
κι εσύ μ’ αχτίδες έβαφες τα στάρια χρυσαφιά.
Γλιστρούσες μες τη χούφτα μου κρυφτούλι για να παίξεις
κι εγώ με μύρα σ’ έλουζα στη σέρα της καρδιάς
άναβες πυροκίτρινο τις θημωνιές να φέξεις
αντάμα με το στίχο μου στο θάμα της βραδιάς.
Τη νιότη μου διφόρισες φανταστικό φεγγάρι
καθώς κυλούσα μέσα σου, στη λάγνα σου φωτιά
σ’ ακρογιαλιές με φίλντισι μαζί σου είχα σαλπάρει,
ταξίδι με τον Πήγασο, στου κόσμου τη ψευτιά.
Πέρθα Καλέμη
ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Του φεγγαριού τ’ αχνόγελο πέφτει στο δειλινό
κι’ η κορασιά του Απριλομάη απλώνει την ποδιά της
να μάσει τ’ άστρα της νυχτιάς από τον ουρανό
που’ ναι γραμμένοι οι όρκοι της και τα κρυφά όνειρά της.
Έβγα φεγγάρι λυγερό στα πλάτη να σε δω
καρτέρι σ’ ένα διάσελο για σένα έχω στημένο
ν’ αρχίσω να σε νοιάζομαι και να σου τραγουδώ
καθώς απ’ τα μεσούρανα κινάς ξεστρατισμένο.
Σάμπως πουλί πετούμενο δώσε μου τα φτερά
να φτερουγίσω μάγισσα προς τη χρυσή μορφή σου
ξέρεις εσύ, φεγγάρι μου, πως μου’ λειψε η χαρά
και τρυφερά στον κόρφο μου παίξε τη μουσική σου.
Πέρθα Καλέμη
#dylanday
Η Πέρθα Καλέμη γεννήθηκε στο νησί της Λέσβου στην Άντισσα. Είναι απόφοιτη
του Εμπορικού Κολλεγίου Αθηνών και των Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Επίσης
παρακολούθησε μαθήματα θεατρολογίας. Εργάζεται στο Υπουργείο Οικονομικών.
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, άρθρα, δοκίμια, βιβλιοκρισίες, σε λογοτεχνικά περιοδικά
και αλλού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές
«Αταξίδευτα όνειρα», και «Ερωτικά Αλληλούια - Λυρικές Μπαλάντες Της καρδιάς και
Του πάθους» και είναι υπό έκδοση η ποιητική συλλογή «Σολφέζ στις νότες του Έρωτα».
Ακόμη συμμετέχει σε διεπιστημονικές ημερίδες και διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια.
Έχει βραβευθεί κατά καιρούς και διακριθεί σε πανελλήνιους και
διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί. Επίσης
έχει συμμετάσχει σε συλλογικά έργα (Ημερολόγια, Εγκυκλοπαίδειες, Ανθολογίες).Το
μεγαλύτερο μέρος του έργου της, παραμένει ανέκδοτο.
Moon
Heroes' honeysuckle, the Wrath of the Future,
convinced of right and wrong.
Absolute fool of Heaven, smile
of Eloth, incense that laughs!
Incense and sanctuary of the mind, bridging
the Universe in the Arch of Time.
made out of Wax the mark of evil, absolute
the power of the stars of hope!
Echoes from the Future speak to me, with the
immaculate signals and the forty
slaves.
The stars' antidote to the Souls that seek
redemption in a Future of Peace.
A future that is a bridge of peoples
and the thrilling heights of the mind of the Dispirited.
Petrified is the flaw of the gods and Odysseus
strength, dust from Ithaca.
Ithaca’s traveler and goddess, Arch of quests
of the twelve masters.
Arch, with Youth's wrath, of earthly responses,
that cry in fairy tales.
In fairy tales and in the far reaches of the Mind,
where the trumpets sound from the stars of necessity.
The second wine of dreams touches the white
spears of a dance that sympathizes.
A dance of fairy beings,
of warriors elevation and incomprehensible images.
Images of today, yesterday, the future
that angels and demons are dreaming of.
Angry wild laughing at me! Touch and incense
of the Future Moon!
Dr. Miltiadis Ntovas
(Translation Poem Moon of Dr. Miltiadis Ntovas by Xanthi Hondrou-Hill)
#dylanday
Miltiadis Ntovas or Dovas was born in Ioannina of the Greece in 1972. He studied Philosophy and Pedagogy and is a PhD of Philosophy at the University of Ioannina. He works as an Professor. He co-write essays, fairy tales and five thousand poems, ten thousand haiku and tristiches and two epics. He published eleven poetry collections and one scientific study.
Ο Μιλτιάδης Ντόβας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1972. Σπούδασε Φιλοσοφία και Παιδαγωγική είναι δε, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάζεται ως Εκπαιδευτικός Ε.Α.Ε. Συνέγραψε πέραν της διδακτορικής του, διατριβής, η οποία τιτλοφορείται «Ο Νέος Ανθρωπισμός στο έργο του Γιάννη Ιμβριώτη-Αξιολογικό σύστημα και φιλοσοφική προβληματική», και η οποία βραβεύτηκε ήδη τέσσερεις φορές: (α)Τιμητικό Βραβείο από τη Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών, Δ.Ε.Ε.Λ, (β)Βραβείο Φιλοσοφικού Έργου στα πλαίσια των «Βραβείων Αριστείας Συγγραφικού Έργου 2016», (γ)ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΙΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ από το ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ (ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2017)), (δ)Πρώτο Α΄ Διεθνές Βραβείο 2021, από την International Art Academy και την International Art Society, φιλοσοφικά και ιστορικά δοκίμια, παραμύθια, πέντε χιλιάδες ποιήματα, δέκα χιλιάδες χαϊ-κού και τρίστιχα και δύο έπη. Δημοσίευσε έντεκα Ποιητικές Συλλογές. και μία Επιστημονική Μελέτη. Συμμετείχε σε πλειάδα Ανθολογιών –περί τις χίλιες πεντακόσιες-. Ποιήματα του, δημοσιεύτηκαν σε Λογοτεχνικά Περιοδικά σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Ποίηση του μεταφράστηκε στα Ιταλικά, τα Αραβικά, τα Ισπανικά και τα Αγγλικά. Έτυχε πολλών βραβεύσεων -περί τις χίλιες πεντακόσιες-. Είναι Τακτικό Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών, της οποίας και έχει την τιμή να τυγχάνει Εκπρόσωπος για την Περιοχή της Ηπείρου, της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας, της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, Ε.Λ.Β.Ε, της Π.Ε.Λ, του Ε.Π.Ο.Κ, του οποίου έχει την τιμή, να τυγχάνει Εκπρόσωπος, για την Πόλη των Ιωαννίνων, της UNESCO, του Π.Ε.Σ.Ε.Α, της Ε.Ε.Π.Ε.Κ, -η οποία του έχει απονείμει και τον τίτλο του Διακεκριμένου Μέλους, της HCCMA και πολλών άλλων Λογοτεχνικών και Επιστημονικών Ενώσεων και Οργανισμών. Ενώ ενόψει της Ίδρυσης και Θεσμοθέτησης από τις International Art Academy και International Art Society, με τη στήριξη και συνεργασία του Εθνικού Συμβουλίου Ομίλων και Κέντρων, για την UNESCO, της Παγκόσμιας Ημέρας Κ. Π. Καβάφη, (29 Απριλίου), ο Μιλτιάδης Ντόβας μετέχει και του εν λόγω εγχειρήματος, ως ένα από τα πρώτα Επίτιμα Ιδρυτικά Μέλη.
Φεγγάρι μου!
Ω όνειρά μου ταλαιπωρημένα
μες σε σκοτάδια αναστατωμένα
με σύρατε σε δρόμους τ’ ανεκπλήρωτου
όπου δεν παίζουνε τραγούδια του χορού,
οι ορχήστρες της αγάπης.
Πικροντυμένη και βουβή
γυρεύω το φεγγάρι
που είχε τόση χάρη.
Αιχμάλωτο της νύχτας το κρατεί
μη μου μιλάει
και η δική μου η κραυγή
σαν κεραυνός
το τζάμι της ψυχής μου σπάει
κι ένας λυγμός ξεσπάει.
Πού χάθηκες φεγγάρι
και έσβησε του ουρανού η λάμψη;
Κοχύλι έρμο στην άκρη του γιαλού
μες στον χειμώνα μου τις νύχτες
ιππεύω τους ανέμους
και σε κυνηγάω.
Και ζω, για σένανε να τραγουδάω.
Παναγιώτα Ζαλώνη
#dylanthomas
Βιογραφικό
Η Ελληνίδα λογοτέχνης Παναγιώτα Χριστοπούλου Ζαλώνη. Πολύ πρόεδρος λογοτεχνικού ομίλου και εκδότρια λογοτεχνικού περιοδικού επί 22 χρόνια. Έχει εκδόσεις στην Ελλάδα και εκτός
Ελλάδος. Ημερολόγια, ανθολογια, δοκίμια, μυθιστόρημα και Ποιηση. Επίσημες εκδόσεις μέσω εκδοτικών οίκων σε 88 βιβλία. Επίσης έργο της βρίσκεται στο διαδίκτυο και σε 103 διεθνείς και ελληνικές
ανθολογιες. Μεταφρασμένα και εκδοθέντα 14 βιβλία της στις χώρες των μεταφραστών τους.... Όπως Σερβία Αλβανία Ιταλία Πολωνία Κίνα, Τυνησία ,
Αόρατα Φεγγάρια
Μέσα στην άγρια τη νύχτα
Με εγκατέλειψες
Να βρέχομαι στην καταιγίδα
Παίρνοντας μαζί σου την ομπρέλα μας
Γιατί ήθελες να ανακαλύψω
Στο χαμόγελό σου
Πίσω από τα δόντια
Το δικό σου ουράνιο τόξο
Και να διαλύσω τα σκοτάδια μου
Με το φως από τα φλογερά φεγγάρια
Που έκρυβες στα μάτια σου
#dylanday
Η Χαρίκλεια Ρίζου σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι κάτοχος
Διδακτορικού Διπλώματος του Τμήματος Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κατέχει, ακόμη, Master «Δημιουργικής Γραφής», Μεταπτυχιακό Δημοσιογραφίας και έχει Πιστοποίηση για Οργάνωση, Διοίκηση,Αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου. Επίσης, εργάστηκε στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, όπως και στο Τμήμα Επιστημών Αγωγής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μέλος διαφόρων Επιστημονικών Ενώσεων και Συλλόγων.
Η γέννα της παπαρούνας
Σκύβω το κεφάλι και κλαίω,
η μάνα πονούσε,
δυο τρεις στην κηδεία.
Το φεγγάρι καρφώθηκε,
αγκάθια το μάτωσαν.
Πόνος χύθηκε
παπαρούνα γεννήθηκε.
Σοφία Τομάσο
___________
The birth of the poppy
I put my head down and cry,
mother was hurting,
two, maybe three at the funeral.
The moon got stabbed
bleeding from the thorns
Oozing pain
gave birth to a poppy.
Sofia Tomaso, Greece
#dylanday
Βιογραφικό
Η Σοφία Τομάσο γεννήθηκε στην Νάουσα Ημαθίας.
Σπούδασε στο ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας. Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας-Αρχειονομίας και Συστήματα πληροφόρησης. Εργάστηκε στην βιβλιοθήκη στο τμήμα φιλοσοφίας ΑΠΘ. Επίσης εργάστηκε ως ιδιαίτερα γραμματέας σε διάφορες επιχειρήσεις. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά έντυπα και έχουν φιλοξενηθεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Biography
Sofia Tomaso was born in Naoussa, Imathias.
She studied at the Aristotle University of Thessaloniki Librarianship-Archaeonomy and Information Systems. She worked in the library at the philosophy department of the Aristotle University of
Thessaloniki. She also worked as a private secretary in various companies. Her poems have been published in electronic publications and have been hosted on radio shows.
Προσδοκίες δειλινού
Θα ξημερώσει κι ακόμη θα σχεδιάζω
εκείνη την απόδραση στις μακρινές
πολιτείες τις ασυμβίβαστα φιαγμένες
από γρανίτη κι όνειρα!
Θα ξημερώσει κι ακόμη θα χαράζω
τη χαρά μου στους φλοιούς των δέντρων,
εκεί που ζει το χαμολούλουδο,
εκεί που σβήνει η νύχτα,
εκεί που αντηχούν οι ωκεανοί,
εκεί που αγαπιούνται οι άνθρωποι,
εκεί που ελοχεύει ο ήλιος.
Θα ξημερώσει και η ακάματη πένα μου
θα φέρει με το χρώμα της φωτιάς τα ίχνη
μιας άλλης εποχής που άφησαν οι θεοί.
Εκεί που πείναν το κρασί παρέα με τους τριγητάδες
Γλεντώντας ελεύθεροι, γυμνοί!
Θα ξημερώσει κι ακόμη θα ονειρεύομαι
εκείνες τις ορθάνοιχτες πόρτες
στις πρόσχαρες αυλές που στοίχειωσαν
τα κακιασμένα χέρια αυτού του κόσμου…
Μα …ας ξημερώσει…..
Θα ξημερώσει!
Ράνια Αγγελακούδη
#dylanday
Η Ράνια Αγγελακούδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σουηδία. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία. Είναι Εκπαιδευτικός, Δημοσιογράφος της Fijet international, Ποιήτρια και Πρέσβειρα Ειρήνης του διεθνούς οργανισμού World Institute for Peace. Τα ποιήματα της δημοσιεύονται σε ψηφιακά περιοδικά σε όλο τον κόσμο και τα βιβλία της βρίσκονται στη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης.
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ !
Το φεγγάρι, πεντόλιρο φλουρί σπάνιας κοπής
στο στήθος τ’ Ουρανού·
μοναδικό στολίδι κόρης, πού ‘χασε την παρθενιά της!...
Ένα μεγάλο Δάκρυ του Ονείρου!
Το φεγγάρι…
Η χίμαιρα που χάθηκε, απόρθητο δεν έμεινε…
Θ’ ανέβω με ανεμόσκαλα,
να ρίξω την σημαία που του μπήξανε,…
να το χαρίσω και πάλι σε ασημένιο τάσι,
δώρο σε όλους τους Ερωτευμένους.
Το Φεγγάρι!! Να ξαναγίνει το ακοίμητο αγαπησιάρικο μάτι του
Έρωτα!
Το μαλακό μαξιλάρι των Εφηβικών Ρεμβασμάτων!
Το βαρύτιμο Ζαφίρι όλων των Ερωτευμένων!
Του μοναχικού Αηδονιού, το μουσικό Αντιγύρισμα!!!
Το Φεγγάρι!!!
Όλο Φέγγος, κι όλο Χάρη!
Το Φεγγάρι, μια νυχτιά το ζωγράφισα, πάνω στο πρόσωπό σου,
στο χάρισα, σαν να ‘τανε μονάχα δικό μου και δικό σου!
Το Ολόγιομο Φεγγάρι, στο παρέδωσα μια βραδιά,
σαν λευκό Μαργαριτάρι, μέσα στην Παλάμη Σου.
_______________________________________________________
Μισοφέγγαρο
Το φεγγάρι απόψε
μου θυμίζει εσένα
πάντα μισό
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
#DYLANDAY
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πολυβραβευμένη ποιήτρια πεζογράφος, πολιτικός επιστήμων, δημιουργός των πρώτων Πανθασιακών Αγώνων Ποίησης για παιδιά καθώς και του τριήμερου συμποσίου Εκαταίος και Ζώσιμος στην Θάσο, το 2009, όπου φιλοξενήθηκαν και βραβεύτηκαν όλοι οι Πρόεδροι των Λογοτεχνικών Ενώσεων της Ελλάδος. Εμπνεύστρια των Αρχιλοχειών, ποιητικών αγώνων το 2012 με συμμετοχή δύο χιλιάδων παιδιών, απόλη την Ελλάδα καθώς και το 2022 του Λογοτεχνικού Μνημόσυνου που έγινε προς τιμήν του πατέρα της, Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργίου Διαμαντόπουλου.
Συμπαντικές εκλείψεις
Παθιασμένα σμίγουν τα χείλη μας
κάτω από το φως σου,
νόμισμα χάλκινο,
στον ουρανό κρεμάμενο,
πάνω από τη λουσμένη
με τις ανταύγειες σου Ακρόπολη,
τις άγρυπνες νύχτες του Αυγούστου.
Τις παθιασμένες αγκαλιές μας
μαρτυρούν οι παραλίες,
μπροστά στα ασημένια κύματα
που με την αύρα σου βάφεις.
Σμίγεις με τη θάλασσα
καθρεφτίζοντας μέσα της
το ασημένιο πρόσωπό σου.
Στο γιόμα σου τ’ αηδόνια
τρίλιες σκορπούν μες
στα σκοτεινά φυλλώματα
του δάσους,
πενθώντας τις ματωμένες
αγάπες μας και τα κρίματα
του κόσμου.
Αργεί να ξημερώσει, φεγγάρι μου,
κι εμείς στο χαρτί χαράσσουμε στίχους.
Αργεί να ξημερώσει, φεγγάρι μου,
κι όλη η πλάση - για χάρη σου - παθαίνει
συμπαντικές εκλείψεις.
Χρήστος Χαρακόπουλος
#dylanday
Ο Χρήστος Χαρακόπουλος είναι υποψήφιος διδάκτορας Δημιουργικής Γραφής στο
Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έχει
πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές με «Άριστα» στη Διδακτική της Γλώσσας
και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια
δημιουργικής γραφής στο τριετούς φοίτησης Εργαστήρι «Tabula Rasa». Είναι
αριστούχος τους Τμήματος Κλασικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Βελιγραδίου
και του Α.Π.Θ. Ζει και εργάζεται ως φιλόλογος στη Δράμα. Ποιήματα και διηγήματά
του φιλοξενούνται σε διαδικτυακά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά, όπως και σε
Ανθολογίες.
ΦΕΓΓΑΡΟΒΡΑΔΙΑ
Ένα φεγγάρι αλλιωτικο
μου έκλεισε το μάτι
Καβάλησε το σύννεφο
Τ' ασημένιο τασι
Απλώνει το αχνό πέπλο του
Στο στήθος μου ακουμπάει
Τους χτύπους της καρδούλας μου
σκύβει και τους μετράει
Έλα και συ καλέ κυρά
μια βόλτα να σε πάω
να δεις το κόσμο του ουρανού
Για σε φεγγοβολαω
Άσε τα βάσανα στη γη
Θλίψη και αγωνία
Κι 'ελα σε κόσμους μυστικούς
να δεις πόση μαγεία!
Γίνεται η παρέα μου
Ακούει τα μυστικά μου
Το γέλιο μου, το δάκρυ μου
Τον πόνο τη χαρά μου.
Έτσι τα βράδια φεύγουμε
χωρίς να' χω μαράζι
Κι εσύ πως μ' εγκατέλειψες
Καθόλου δεν με νοιάζει.
ΓΙΟΎΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ
ΚΎΠΡΟΣ
#dylanday
Η Γιούλα Ιωάννου Πατσαλιδου γεννήθηκε στο Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου στην Κύπρο.
Εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός ενώ παράλληλα διηύθυνε την δική της τουριστική επιχείρηση.
Έχει εκδώσει πέντε συλλογές με ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα εκ των οποίων οι δύο διπλές.
Πολλά κείμενά της έχουν διακριθεί και βραβευτεί στο εξωτερικό.
Συμμετέχει σε πάρα πολλές διεθνείς εκδώσεις αφιερωμένες στην παγκόσμια Ειρήνη και συνεργασία των λαών.
Σήμερα απολαμβάνει την συνταξιοδότηση της γράφοντας.
επίκληση
Σελήνη εσύ, κυρά των ουρανών, σπλαχνίσου μας∙
τη νύχτα κόψε σε αντίδωρα με υπομονή
όλο το φως που ήπιε ολημερίς να παραδώσει
κι ύστερα τάισε εμάς, τα νηστικά παιδιά της,
χορτάτα φως στη ρίζα εκεί ν’ αναπαυθούμε,
πάνω σε στρώμα γιασεμιών, σε κήπου κλίνη
να μαρτυρήσουμε του έρωτα τα πάθη
που αυγή δε χάρηκαν κρύο νερό
τη μέρα στο ποτήρι να κερνά
Ελένη Νέστορα
#dylanday
Η Ελένη Νέστορα υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στην Α/θμια Εκπ/ση.
Ασχολείται με το θέατρο, τη μουσική και τη γραφή. Ποιήματα και
διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του λογοτεχνικού περιοδικού
ΑΠΙΚΟ.
"Σπινθηροβόλο και απόμακρο"
Απλώνω τα χέρια
για να μαζέψω ουρανό
άραγε, θα έρθεις τρεμοσβήνοντας;
Στην αγκαλιά μου
μεταφέρεις τον χρόνο,
μυστήριο σήμα
μετατρέπεις τον χώρο
κι εκπέμπεις όνειρα
- με πλανεύεις.
Λίνα Βαταντζή
#dylanday
Lina Vatantzi (Greece) is an ELT teacher and she owns a MEd degree. She writes poetry both in Greek and English, and has published a collection of poems in 2018. She is also contributing to poetic anthologies, magazines and web sites, as well as presenting her work on social media.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
Σε περίμενα τα βράδια ριγηλός σεληνιασμένος επιβάτης της αναμονής
στις ράγες του ουρανού στα ανατριχιαστικά σφυρίγματα του τρένου και
της κίσσας τα τσιρίσματα στη στάση της σελήνης, νεοσσός που έψαχνε
τα πεταρίσματα του κόσμου και δεόμουνα σκυμμένος με τ’ αυτί στη γη,
ν’ ακούσω από μακριά τα βήματά σου. Και εσύ: τρελάθηκες, μου λες, τι
τρένα, κίσσες και σφυρίγματα και στάση της σελήνης; Πού υπήρχαν
τότε τρένα πάνω εκεί στα μονοπάτια της σελήνης και στα τιτιβίσματα
της κίσσας στις ουράνιες προφητικές ελιές που διασχίζαμε και μόνο εσύ
και το φεγγάρι πασπατεύατε τους κόρφους μου ανάμεσα στις κλάρες;
Είχε τότε τρένα, ράγες για τα νυχτοπερπατήματά μας; Μα εγώ, σου λέω,
είμαι πάλι εκεί με το αυτί μου οπτασιακά στις ράγες τ’ ουρανού, μήπως
ακούσω από μακριά τα πουπουλένια πέδιλα στα αιθέρια βήματά σου ή
τις αύρες ν’ ανεμίζουν γεμοφεγγαριά προς το πανσέληνο το δαντελένιο
διαφανές κομπινεζόν σου, όχι ως τυχαίος επιβάτης πια, σταθμάρχης
στις σεληνοφώτιστες διακλαδώσεις και σεληνιακή θεά εσύ πηδάς από
της πούλιας τα περάσματα με δυο φεγγάρια ξεθηλυκωμένους φαιδρούς
κόρφους όπως κάποτε στο φεγγαρόφωτο τα βράδια με χλωρό φεγγάρι
φωτοστέφανο, καρφίτσα στις πλεξούδες σου που έσταζε φωτοχυσίες,
πάλι εκεί να σκύβεις και να λούζεσαι, στην πρώτη στάση της σελήνης.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΛΙΔΑΣ
Ο Νίκος Κατσαλίδας γεννήθηκε στην Ανω Λεσινίτσα, Αγίων Σαράντα.
Ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, με ανώτατες φιλολογικές σπουδές.
Ποιήματά του συμπεριλαμβάνονται σε παγκόσμιες Ανθολογίες.
Μετέφρασε 50 Έλληνες ποιητές και πεζογράφους. Χρημάτισε Υπουργός
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Αλβανία. Διετέλεσε Μορφωτικός
Σύμβουλος στην Αλβανική Πρεσβεία, Αθήνα. Απέσπασε το Βαλκανικό
βραβείο «Αίμος». Του απονεμήθηκε «Ασημένια πένα» για μετάφραση
του Έλύτη. Λήμμα του συμπεριλαμβάνεται στο Λεξικό της Αλβανικής
Ακαδημίας. Παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Αλβανίας με το
ανώτατο μετάλλιο της τάξης γραμμάτων «Μεγάλος καλλιτέχνης». Έίναι
τακτικό μέλος της Έταιρείας Συγγραφέων. Έχει στο ενεργητικό του 30
ποιητικές συλλογές, 2 με διηγήματα, 5 μυθιστορήματα